E-Posta : info@canakkaletravel.com
Çanakkale’de Çarşı Caddesi’nde 1940 yılında terzi çırağı olarak işe başladı. Kısa sürede kendini geliştirerek terzi oldu. Bir süre terzilik yaptı. 1975 yılında da yine çarşı caddesinde tuhafiye dükkanını açtı. Adı “Erbil Tuhafiye" idi. İleriki yıllarda çağa ayak uydurarak işyerini genişletti. 1980 yılında ise Aynalı Çarşı’nın içinde konfeksiyon dükkanını açtı. 1990 yılına kadar Aynalı Çarşı’nın içindeki bu küçük konfeksiyon dükkanında ekmek parasını kazanarak ailesini geçindirmeye çalıştı. 1990 yılında emekli olduktan sonra gerek çarşı caddesinden, gerekse Aynalı Çarşı’dan bir türlü kopamadı. Dile kolay tam 50 yılı burada geçmişti. Buradan ayrılamıyordu. Bir şey yapıp çarşı caddesi ile Aynalı Çarşı’nın bulunduğu yerden ayrılmamalıydı. Sonunda karar verdi ve Milli Piyango bileti satmaya karar verdi. Onun amacı aslında para kazanmak değildi. Yarım asırdan fazla burada yaşamıştı ve buradan kopamıyordu. İlgili yerlerle temasa geçerek Milli Piyango biletlerini satın alarak Aynalı Çarşı’nın girişine geldi. Artık konfeksiyoncu ve terzi Fahreddin Erbil milli piyangocuydu. Aynalı çarşının ana giriş kapısının hemen sol tarafında küçük bir sandalyeye oturup biletlerini önündeki tezgaha koyup satmaya başladı. Çarşı esnafı onun buradan kopmamak için böyle bir yola başvurduğunu biliyordu. Zamanla herkes ona alıştı. Aynalı çarşıyı gezmeye gelenler ana giriş kapısının yanında duran Fahrettin amcadan Milli Piyango biletlerini alır, zaman zamanda bir süre onunla sohbet ederdi. Adeta Aynalı Çarşıda giriş kısmının sembolüydü Fahreddin amca. Onu bir gün orada göremeyenler olsa onun neden gelmediğini sorardı. Pek fotoğraf çektirmeyi ve gazetecilerle de muhabbet etmeyi sevmezdi. Ara sıra kendisi ile röportaj yapmak istesek ve geçmişte yaşadıklarını bizlere anlatmasını söylesek “Boşver, ne gerek var. Yaşandı geçti onlar” deyip bu isteğimizi geri çevirirdi.
Önceki günlerde yine Aynalı Çarşı girişindeyim. Gözlerim Fahreddin amcayı arıyor. Hergün orada dururdu çünkü. Sordum nerede diye? Üzgündü Çarşı esnafı! “Maalesef 12 Ocak 2018 tarihinde geçirdiği kalp krizi sonucu vefat etti” dediler. Şok oldum ve çok üzüldüm. 85 yaşındaydı yaşayan tarih Fahreddin amca. Bir şekilde onu ikna edip kendisi ile oturup röportaj yapacaktım. Bana 78 yıl boyunca çarşı caddesinde yaşadıklarını, anılarını anlatacaktı. Yaşayan tarih maalesef artık aramızda yok. Aynalı çarşının girişi artık bomboş. Fahreddin amcaya Allah’tan rahmet yakınlarına ve sevenlerine baş sağlığı diliyorum. Mekanı Cennet olsun.
Yazarın Diğer Yazıları | ||
Hey Gidi Günler Hey... | 24 Eylül 2018 | |
Allah Dardanos ve Güzelyalılar İle Otobüs Sahiplerine Gayret Kuvvet Versin | 21 Aralık 2017 | |
Bayram Tatili 10 Gün Oldu, Allah’ım Sen Çanakkalelileri Koru! | 15 Ağustos 2017 | |
Şu Yön Levhalarına Bir El Atın Artık! | 13 Ağustos 2017 | |
Karar Verin Artık “Troia mı? Troya mı? Truva mı?” | 12 Temmuz 2016 | |
Uzaktan Kumanda İle Bayramlaşmaya Alıştık Artık! | 05 Temmuz 2016 | |
Çanakkale’de Artık Yayalar Uçmak Zorunda! | 04 Temmuz 2016 | |
Özlüyorum Çanakkale'deki Eski Kabotaj Bayramlarını... | 30 Haziran 2016 | |
Gelibolu Yarımadası’ndaki Şehitlikler Çöplük mü? | 20 Kasım 2015 | |
Çanakkale Savaşı Gazisi Halil Koç İle Bir Hatıram | 01 Kasım 2015 | |
Tarihe Meydan Okuyan “Manolya Ağacı” | 23 Ekim 2015 |